-Μιχαέλα, αν και μόλις 20 ετών θεωρείσαι «παλιά» στη ρυθμική γυμναστική. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες και πως σου προέκυψε;
«Ξεκίνησα 4 χρονών αρχικά με μπαλέτο. 2 χρόνια αργότερα η προπονήτρια μου πιστεύοντας σε μένα, με έστειλε να δω αν θα μου άρεσε να ασχοληθώ με τη ρυθμική γυμναστική. Ήταν "έρωτας με την πρώτη μάτια". Χωρίς δεύτερη σκέψη και σε ηλικία 6 χρονών ξεκίνησα πρωταθλητισμό.»
-Στα μαθητικά σου χρόνια είχες ένα σκληρό πρόγραμμα προπονήσεων, σχολικές υποχρεώσεις , αλλά ταυτόχρονα φαντάζομαι ήθελες να ζεις και αυτά που όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη. Πως τα συνδύασες; Ένιωθες λίγο διαφορετική από τους συνομήλικους σου;
«Όταν είσαι στη τρυφερή ηλικία των 8- 10 χρονών και ενώ τα υπόλοιπα παιδάκια πάνε εκδρομές, παίζουν κάθε απόγευμα, κάνουν 3 μήνες διακοπές , σαφώς στενοχωριέσαι. Μεγαλώνοντας όμως και ωριμάζοντας και εφόσον έχεις επιλέξει να μπεις στο τρυπάκι του πρωταθλητισμού, όλα αλλάζουν. Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω θα έκανα τις ίδιες επιλογές. Η ρυθμική για μένα είναι η ζωή μου.»
- Εθνική ομάδα. Ήσουν εκπρόσωπος της Ελλάδας σε παγκόσμιους, πανευρωπαϊκούς και μεσογειακούς αγώνες. Στους τελευταίους μάλιστα είχες κατακτήσει την 5η θέση σε ηλικία μόλις 17 χρονών. Πως ένιωθες εκείνες τις στιγμές και τι αναμνήσεις έχεις; Πόσο δύσκολο είναι να διαχειριστείς αυτή την επιτυχία σε τόσο νεαρή ηλικία;«Υπέροχο συναίσθημα, αξέχαστες στιγμές. Το γεγονός και μόνο ότι εκπροσωπούσα τη χώρα μου σε τέτοιες διοργανώσεις με έκανε να αισθάνομαι πολύ περήφανη. Δεν μπορώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να το περιγράψω. Όσο για τις επιτυχίες, καθε μία είναι ξεχωριστή και κάθε άνθρωπος διαφορετικός. Το άθλημα μου καλώς ή κακώς δεν είναι και ιδιαίτερα γνωστό στο ευρύ κοινό όποτε δεν είχα να αντιμετωπίσω και τίποτα. Ήταν προσωπική ικανοποίηση και ευχαρίστηση.»
- Η πορεία σου στην εθνική ομάδα σταμάτησε ξαφνικά, χωρίς ποτέ να μάθουμε το λόγο. Κόποι και προσπάθειες χρόνων «πεταχτήκαν» από κάποιους στα σκουπίδια. Πες μας δυο λόγια για αυτό.
«Είναι κάτι που με στεναχωρεί και μόνο που το σκάφτομαι. Δυστυχώς, στον χώρο του πρωταθλητισμού δεν είναι όλοι τίμιοι και αξιοπρεπείς. Πάντως, αν για ένα πράγμα μπορώ να είμαι περήφανη είναι για το γεγονός ότι 14 χρόνια που είμαι αθλήτρια ο, τι κατάφερα το κατάφερα μόνη μου, με την αξία μου.»
- Είσαι προπονήτρια πλέον σε μικρά κοριτσάκια. Ποιες είναι οι συμβουλές που τους δίνεις; Θεωρείς ότι βοηθάει το γεγονός ότι είσαι σε μικρή ηλικία και έχεις ζήσει σχετικά πρόσφατα όλα αυτά που βιώνουν τώρα οι μικρές;
«Βεβαία βοηθά το γεγονός ότι τα έχω ζήσει πρόσφατα. Σε σημείο που όταν κάνω προπόνηση στα κοριτσάκια μου κάνω και εγώ μαζί τους. Όσο για τις συμβουλές το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, όποτε και έχει διαφορετικούς τρόπους που θα το προσεγγίσω. Δεν έχω την τυπική σχέση προπονήτριας-αθλήτριας με τις μικρές και προσπαθώ να τους μεταδώσω την αγάπη μου για τη ρυθμική.»
-Η ρυθμική γυμναστική όπως και παρά πολλά αλλά αθλήματα δυστυχώς δεν επιφέρουν ουσιαστικά χρήματα στους αθλητές. Θεωρείς ότι στην δύσκολη περίοδο που διανύει η Ελλάδα, Θεωρείται πολυτέλεια για κάποιους η ενασχόληση με αυτά;
«Διανύουμε σαν χώρα μια δύσκολη και κρίσιμη περίοδο. Είναι δύσκολο λοιπόν για έναν γονιό να στείλει το παιδάκι του σε κάποιο άθλημα όταν ζορίζεται για τα απαραίτητα. Όταν για κάποια παιδιά θεωρείται πολυτέλεια το φαγητό ,έτσι και για κάποια αλλά θα θεωρείται πολυτέλεια ένα παιχνίδι ή η ενασχόληση με κάποιο άθλημα.»
-Παρακολουθείς αρκετά ποδόσφαιρο και ειδικά τον ΠΑΟΚ. Πιστεύεις ότι είναι σε θέση η ομάδα φέτος να πρωταγωνιστήσει και να κατακτήσει κάποιον τίτλο;«Οτιδήποτε έχει να κάνει με τον αθλητισμό, μου αρέσει και το παρακολουθώ. Ο ΠΑΟΚ συγκαταλέγεται στις καλύτερες ομάδες. Στηρίζουμε οικογενειακώς την ομάδα αυτή. Θεωρώ ότι με αυτές τις αλλαγές που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό, αποτελεί φαβορί και ευχόμαστε μία επιτυχημένη χρονιά.»
-Περιέγραψε μας να 24ωρο από την ζωή σου. Σε τι έχεις αδυναμία ;Τι κάνεις τώρα, από αυτά που είχες στερηθεί στο παρελθόν; Τι απολαμβάνεις περισσότερο, από τότε που σταμάτησες τον Πρωταθλητισμό;
«Σχολή, προπονήσεις, διάβασμα κυρίως και καμία βόλτα αν υπάρχει χρόνος. Το μόνο που ένιωσα ότι στερήθηκα είναι η προσωπική μου ζωή. Για μένα πρωταγωνιστικό ρολό είχε πάντα η ρυθμική, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το σχολείο, τους φίλους μου και οτιδήποτε άλλο. Πλέον, έχω προσωπική ζωή εννοώντας ότι έχω χρόνο να περνάω στιγμές με δικούς μου ανθρώπους. Δεν μπορώ να πω ότι απολαμβάνω κάτι πέρα από το γεγονός ότι τρώω χωρίς να αισθάνομαι τύψει (γέλιο) . Αδυναμία μεγάλη έχω στη οικογένεια μού ,στους πολύ κοντινούς μου φίλους ,στη κολλητή μού ,στο αγόρι μου και φυσικά στη σοκολάτα.»
- Εκτός από αθλήτρια και προπονήτρια είσαι και μια νεαρή και όμορφη κοπέλα. Ποια είναι τα στοιχειά που σε γοητεύουν σε έναν άντρα και ποια αυτά που σε απωθούν;
«Σε έναν άντρα με γοητεύει ο τρόπος που θα με προσεγγίσει, δηλαδή ο τρόπος που θα με κοιτάξει, που θα μου μιλήσει ,που θα με προσέξει γενικότερα. Ο τύπος που με απωθεί είναι ο μάγκας,ο ψεύτικος ή αλλιώς ο δήθεν.»
Επιμέλεια: Κατερίνα Λάτση